Na wielu etapach naszego życia zastanawiamy się, do czego dążymy i czy obrana przez nas droga na pewno jest prawidłowa. Często tego typu wątpliwości są krótkotrwałe i niegroźne, czasem jednak przeradzają się w poważne lęki, które w sposób skuteczny utrudniają prawidłowe funkcjonowanie.
Taki stan nazywany jest kryzysem egzystencjalnym i dotyczy postrzegania przez nas sensu naszego istnienia, a raczej braku takiego sensu.
Podczas kryzysu egzystencjalnego mamy do czynienia z intensywnymi wewnętrznymi lękami, które mają swój związek z tym, jak toczy się nasze życie. Brak poczucia spełnienia, wrażenie uwięzienia oraz lęk przed jutrem sprawiają, że nie jesteśmy w stanie skupić się na teraźniejszości. Przez cały czas towarzyszy nam wewnętrzny konflikt, który może się skończyć nawet załamaniem psychicznym.
Kiedy kryzys egzystencjalny ujawnia się najczęściej? Pierwsze jego oznaki możemy odczuwać jeszcze przed 20. rokiem życia, kiedy to następują pierwsze podsumowania dotychczasowych decyzji. Wybór szkoły czy pierwszej pracy ma ogromne znaczenie, dlatego często mamy wątpliwości, czy na pewno był on odpowiedni.
Kryzys egzystencjalny urzeczywistnia się także znacznie później, w okolicach 40. roku życia. Bardzo często dochodzi wtedy do tworzenia bilansów życiowych w oparciu o to, co osiągnęliśmy. Jeżeli nie jesteśmy szczęśliwy, kryzys może być związany z brakiem sensu dalszej egzystencji.
Dlatego jeżeli zaczniecie Państwo odczuwać pierwsze symptomy kryzysu egzystencjalnego, to nie czekajcie, tylko poszukajcie pomocy specjalisty.
